Vlak voor haar overlijden werd Johans tattoo van de Queen afgewerkt: “Ik kijk er nu met andere ogen naar” (Sint-Niklaas)

Al sinds zijn kinderjaren é Johan uit Sint-Niklaas fã de Britse koningshuis, no bijzonder van de Queen. “Al sinds ik een jaar of elf was, begon ik me te fascineren voor de Queen”, zegt hij. “Isso foi de periode waarin er vooral over Charles en Diana geschreven werd. Mijn grootouders kochten iedere semana de boekskes, en daarin kon ik natuurlijk alles volgen.” Johan bleef ook als tiener en mais tarde als volwasene geboeid door de Britse monarchie. “De officiële porttretten, de kleding, het ceremoniële, … Ik vind het allemaal zo ontzettend fascinerend.”

Tatoeage eindelijk af

Een fascinatie die ook vereeuwigd staat op zijn lichaam. Een vierluik over de Queen, in zwarte inkt getatoeëerd op zijn onderarm. Met enige vertraging é o stuk final, het hoofd van koningin Elizabeth, twee weken geleden afgewerkt. Net ‘op tijd’, zeg maar. “Ik wou deze tatoeage al lang zetten, maar door Covid liep hele hele plan wat vertraging op. Nu de Queen é overleden, vind ik het extra bijzonder dat mijn tattoo nog maar pas af is. Ik kijk er nu met andere ogen naar.”

Quero que o dood van de Queen seja ouvido por Johan também. “Ik heb met kippenvel naar het nieuws gekeken. Het é heel dubbel. Enerzijds foi ze al een oudere dame en ging haar gezondheid achteruit, anderzijds leek ze ook voor mij onsterfelijk. Twee dagen geleden stond ze nog op de foto com o novo premier de Groot-Brittannië.”

Unieke Breve

Johan heeft, naast de vierdelige tattoo, nog iets bijzonders van de Queen in zijn bezit. “Ik heen brief die ze schreef naar de weduwe van wijlen premier Harold Wilson.” Het unieke exemplaar kocht hij op een veiling. Net também um breve de koning Charles, toen nog de prins de Wales, e de wijlen prins Philip. “Ik moet toegeven: dat zijn telkens dure amigos. De waarde é nu wel gestegen, maar eigenlijk ben ik toch niet van plan om de brieven ooit door te verkopen.”

De hij het niet spijtig vindt dat hij ze nooit in livenden lijve heeft ontmoet? “Eigenlijk niet. Ergens wist ik ook wel dat zoiets quasi onmogelijk is”, zegt Johan. “Misschien é het ook beter zo, nu zal er altijd een mysterieus kantje aan zijn. Een soort mistgordijn. Dat maakt het allemaal zo fascinerend.”