Samsing / Instituto Niels Bohr
Em 2019, pikte de LIGO/VIRGO-samenwerking een zwaartekrachtgolfsignaal op van een samensmelting van een zwart gat dat een van de recordboeken bleek te zijn. Het werd ‘GW190521′ genoemd en foi o melhor massieve en verste dat tot nu toe é gedetecteerd, e produz o melhor sinal de energia dat tot nu toe é gedetecteerd, en verscheen in de geegevens’ als’ brchi ‘deluidge.
Bovendien foi o novo zwarte gat dat o resultado foi de fusie ongeveer 150 keer krachtiger dan het gewicht van onze zon, waardoor GW190521 de eerste directe waarneming foi de een zwart gat van gemiddelde massa. Nog vreemder waren de twee zwarte gaten die samensmolten in een elliptische (niet cirkelvormige) baan, en hun spin-assen waren meer gekanteld en normal in vergelijking met die banen.
Natuurkundigen fez niets liever dan een intrigante quebra-cabeças apresentam os niet meteen in de gevestigde theorie lijkt the passen, en GW190521 gaf hen precies dat. Novas simulações teóricas sugeridas dat al deze vreemde aspecten kunnen worden verklaard door de aanwezigheid van een enkel, derde zwart gat dat de laatste dans van het produtor binaire systeem verslaat om een,” volgente dan novo papel Gepubliceerd in tijdschrift Nature.
zoais nós zijn Ik noemde eerderEm 21 de maio de 2019, detecte o detector de colaboração e o sinal de colaboração e o sinal binário de fusão de zwart gat: vier korte trillingen van minder een tiende van een seconde. Hoe korter het signaal, hoe meer massa de zwarte gaten samensmelten – in dit geval respectievelijk 85 e 66 zonsmassa’s. De zwarte gate zijn samengesmolten tot een nieuw gat groter dan ongeveer 142 zonsmassa’s, waarbij het equivalente van acht zonsmassa’s in het proces wordt uitgezonden – dus het sterke signaal werd door detector opge.
Wat deze gebeurtenis zo ongebruikelijk maakte, é o encontro de 142 zonsmassa’s no meio da luz de wat bekend staat als de “massakloof” de zwarte gate. De meeste deze objetos vallen uiteen em twee groepen: stellaire zwarte gaten (variedade de enkele zonsmassa’s tot tientallen zonsmassa’s) e superzware zwarte gaten, zoals morrem no meio de onze Melkwdenmaszen’ hont mil jar (vari). A última palavra veroorzaakt porta de dood van massieve sterren em een supernova die in de kern instort, terwijl de vorming van de laatste een mysterie blijft.
LEGO / Caltech / MIT / R. Gekwetst (IPAC)
Het dat een voorouder van een zwart gat 85 zonsmassa’s woog, é ok ongebruikelijk, omdat dit in strijd é encontrado de huidige modellen van stellaire evolutie. De todas as estrelas morrem aanleiding zouden geven tot zwarte gaten tussen 65 e 135 zonsmassa’s zouden geen supernova blijken te zijn, en zouden dus ook niet als zwarte gaten eindigen. Em plaats daarvan zullen deze sterren onstabiel worden en veel van hun massa verliezen. Alleen dan zullen ze transformeren in een supernova – maar het resultat zal een zwart gat zijn van minder dan 65 zonsmassa’s.
