Ele é um dos responsáveis por Thomas Dermine (PS), de staatssecretaris for Relance: de Europese begrotingsregels. De afgelopen twee decennia está immers gebleken hoe zeer de EU, door de Maastrichtregels, de lidstaten em een budgettair en fiscaal kader hield, een dwangbuis bijna. Wie zich niet aan voldoende strenghe begrotingsdisciplina hield, belandde op het strafbankje bij de Commissie: 3 procent máximo overheidstekort era o limite absoluto. En eigenlijk ook 60 procent schuld dez opzichte van het bbp, al was dat laatste veel minder haalbaar.
- Een o conservatief beleidzo vindt de PS al jaren: Premier Elio Di Rupo confrontou os destinos não toevallig com a Comissão e um comissário liberal Olli Rehn, sobre os regentes.
- Nu voert Dermine de forcing: hij wil in de EU andere regels, en krijgt daarvoor alvast alle socialistische ministers, calcanhar de PS, maar ook Frank Vandenbroucke (Vooruit) e Meryame Kitir (Vooruit) achter een open briefmorra hij em De Tijd pt L’Echo laat verschijnen. De essentie: geen regels meer over de begroting zoals for pandemie.
- “30 jaar na het Verdrag van Maastricht moeten we de Europese economische governança herdenken vanuit een meer autonoom, social e ecologisch Europa. Dat é de enige manier om onze welvaart en sociale cohesie op de lange termijn te garanderen”, zo schrijven Dermine en co.
- Die zien daarbij de EU als een niveau dat een eigen financiële huishouding moet hebben, eigen belastingen moet heffen, en vooral eigen schuldpapier moet uitgeven: “De eurozone en de Europese Unie moeten over een reële begrotingscapaciteit op Europees niveau beschikken om te kunnen reageren opsen crise, a maternidade apptsear geooken voor gean op op uitdagingen op social vlak, rond de klimaat- en digitale transitie, en wat betreft strategische autonomie”, zo schrijven ze.
- Dat sluit alvast helemaal aan bij de tijdsgeest: de eerste stappen binnen de EU werden hiervoor gezet conheceu a bazuca de 750 miljard da UE também reddingspakket ou tafel legde na pandemie.
- Maar of het zover komt om heel het idee van het ‘Europees Stabiliteits- en Groeipact’ ofwel de Maastrichtnormen te gaan herschrijven, dat is maar de vraag: dat blijft een politiek bijzonder gevoelig thema no calcanhar Europa. Em daarbij komen de krekelsook wel de ‘Club Med’ genoemd, met landen als Frankrijk, Itália, Griekenland, Spanje, en Portugal, onvermijdelijk tegenover de mierende ‘frugals’ te staan, conheceu Nederland, de Baltische landen, Oostenrijk en eigenlijk ook Duitsland.
- Bélgica danst daarbij altijd op twee benen: echt willen toetreden tot de Club Med, heeft er nooit ingezeten. Dat é politiek gezien em Vlaanderen veel moeilijker, conheceu een overwegend centrumrechtse voorkeur. Maar voor de socialistische ministers is er geen twijfel: met de open brief bekennen ze alvast heel duidelijk kleur, in welke club zij België zien.
