Als Miranda de foto’s op haar telefoon bekijkt ze haar vrolijke en actieve dochter Tessa. “Telkens word ik geconfronteerd met dat beeld. De laatste maanden ligt ze alleen maar in bed. Ons leven is in korte tijd veranderd”, vertelt de Helmondse. Twee van haar vier kinderen, Tom (11) e Tessa (13), hebben long covid.
Half Januari worden broer en zus geveld door corona. Tom krijgt keelklachten en wat hoofdpijn, een paar dagen depois teste Tessa ook positief. Zij heeft voornamelijk hoofdpijn. “Tessa is er wel flink ziek van geweest”, escreve Miranda. Als ze met haar zoon de hond uitlaat, zakt hij bijna porta zijn benen. “Tom voelde zich duizelig en haalde het einde van de straat niet.”
Op school overkomt hem nog een keer. En bijeen basketbaltraining haakt hij ziek af. Sinds meio janeiro é Tom assim conheceu ernstige vermoeidheidsklachten. “Hij é nog zó moe.”
Dochter Tessa heeft het virus ook flink te pakken. “Tessa is nog steeds erg ziek. Ze heeft continu hoofdpijn en ligt alleen nog maar op bed. Als ze omhoog komt, wordt de hoofdpijn alleen maar erger. Sinds januari gaat ze niet naar school. Online less zijn voor haar niet te volgen en ze” begrijpt de opdrachten niet altijd. Dat is best heftig.”
“Ouders moeten weten dat hun kinderen gevaar lopen om long covid te krijgen.”
A variante omikron do coronavírus foi niet gevaarlijk voor jongeren, zo werd gezegd. “Kinderen kunnen er echter ook langdurig ziek van worden. Dat wisten wij niet, totdat onze kinderen ziek werden.”
Miranda beschrijft hun klachten:
- vermoeidheid,
- overgevoelig para prikkels,
- hoofdpijn,
- estresse,
- niet kunnen concentreren.
“Ik mis die aandacht in de media. Ouders moeten weten dat ook kinderen gevaar lopen om long covid te krijgen.”
Tot nu toe zijn Tom en Tessa onder behandeling van hun huisarts, een ergo- een fysiotherapeut geweest. Zonder echt resultaat. “De achteruitgang van met name Tessa is nog niet gestopt. Er wordt gezegd dat haar conditie veel minder is en daardoor bijvoorbeeld de hoofdpijn blijft. Neem ze mee naar buiten, dan welezegt god, het g Volgens Miranda begrijpen ze niet wat long covid inhoudt. “Ik had het gevoel dat ik steeds mijn kinderen moest verdedigen.”
Miranda zocht hulp bij C-support (een steun- en adviespunt voor patiënten met langdurige coronaklachten), maar ze moet nog steeds door een arts worden teruggebeld. “Ik kan pas in oktober bijeen kinderarts terecht. Em Helmond é een tekort aan kinderartsen.”
“Mijn mobiele telefoon staat altijd aan.”
O nome de Tom em Tessa foi feito e behoorlijk beslag no gezin de Miranda. “Nós hebben nog twee oudere kinderen die ook verder willen met hun leven. Het lukt niet altijd om zachtjes aan te doen wanneer Tom en Tessa erbij zijn. Nós kunnen niet meer met zijn en mojt allen weg on allen weg.”
Miranda maakt zich zorgen om haar zieke kinderen. “Tom é stabiel. Gaat hij echter over zijn grenzen dan wordt hij misselijk en krijgt hoofdpijn. Een uurtje naar school is al erg vermoeiend. Daarna heeft hij dagen last van vermoeide benen a dem enel is hij.”
Tessa gaat volgens haar moeder nog steeds stapjes achteruit. Ook zij moet haar grenzen bewaken en is nog snel vermoeid. “Ik durf en wil dan ook niet te ver weg gaan. Ik ben bang dat er iets gebeurt. Dat voelt niet goed. Deze semana foi ik op school para een gesprek, dan staat mijn mobile telefoon a steeds.”
De ze wanhopig é? “Het gaat op en af, maar ik hoop wel dat Tom en Tessa weer snel de oude worden.”
“Pakar media sosial. Ahli kopi pemenang penghargaan. Penjelajah umum. Pemecah masalah.”
