“Nu verandert alles voor Italië.”“Espalhe gaat door het dak.”“Alarme de propagação.” Zomaar wat koppen op de sites de kranten italiano, vrijdag. Met enig gevoel para drama bespraken ze de reactie op de financiële markten ou rentebesluit de Europese Centrale Bank de donderdag.
De ‘spread’ é het verschil tussen de rente die Italië betaalt op staatsleningen, en de rente die Duitsland daarop betaalt. Ele é um indicador de estresse financeiro para a zona do euro: hoe hoger de spread, hoe hoger de nervositeit van beleggers over de houdbaarheid van de staatsschuld van kwetsbare eurolanden als Italië.
De estresse neemt toe. O spread italiano (voor staatsobligaties met een looptijd van tien jaar) stond vlak voor de ECB-vergadering donderdagmiddag nog onder de 2 procentpunt. Direct na vergadering liep het renteverschil op naar 2,15 procentpunt – en steeg daarna door, tot rond de 2,25 procentpunt vrijdag aan het einde van de middag.
‘Problema de gene’
Beleggers reageren op de ferme boodschap die de ECB donderdag gaf: wij gaan de inflatie bevechten en daarvoor moeten de rentes over een race front omhoog. Hogere rentes moeten lenen duurder maken, wat de consumptie, en uiteindelijk de prijsstijgingen, moet afremmen.
Todos os ECB de rentes para o banco stapsgewijs gaan verhogen, ook stopt ze deze maand met het opkopen van nieuwe staatsleningen. Met die opkopen drukte de ECB de voorbije jaren de rent op staatsschuld, waardoor Europese regeringen zeer goedkoop konden lenen. Sinds 2015 Kocht de ECB por cerca de 5.000 mil euros em uma bolsa de valores (estatísticas, pode ser uma pensão), ruim zes keer de grootte van de Nederlandse economie.
O BCE também atendeu às suas obrigações extras. De al gekochte obrigations blijven voorlopig op de ECB-balans staan. En als de al gekochte obligaties aflopen, worden ze voorlopig vervangen door nieuwe. Maar de ECB-balans zal niet verder meer groeien.
Na de ECB-vergadering liepen overal in Europa de obligatierentes op. De rente op Nederlandse staatsleningen bijvoorbeeld klom omhoog van 1,65 procent naar 1,78 procent. Mais informações sobre o aluguel italiano (en in mindere mate de Spaanse, Portuguese en Griekse) extra op. De spreads liggen nog lang niet op het niveau van de eurocrisis: toen lagen ze meer dan dubbel zo hoog.
Carsten Brzeski, econoom bij ING, ziet nog „geen problem” para a Itália. De huidige schulden die het land heeft uitstaan, loopen gemiddeld pas over zeven à acht jaar af. “Het duurt dus nog een tijdje tot de hogere rente echt moet worden betaald”, zegt Brzeski aan de telefoon.
Olhar: De renteverhoging van de ECB é een waagstuk
Kwetsbare landen
Niet iedereen binnen de ECB vindt het huidige spreadniveau zorgwekkend. Het é volstrekt normal dat het schuldbeladen Italië meer rente moet betalen dan Duitsland, zo klinkt het nogal eens. A presidente do BCE, Christine Lagarde, belaofde donderdag wel te voorkomen dat obrigatierentes in de eurozone te sterk uiteenlopen. Dit staat het effectief bestrijden van de inflatie in hele eurozone in de weg, zei ze.
Om de spreads te drukken, zou de ECB toch weer schuld moeten opkopen, maar dan gericht Italiananse (de Spaanse of Griekse), in plaats van schuld van álle eurolanden. Dit kan, zo heeft de ECB al gesuggereerd, door niet-italiaanse obrigaties die tijdens de coronapandemie zijn opgekocht en die aflopen, te vervangen door Italiananse. Também dit onvoldoende blijkt om de spreads te beheersen, dan kan de ECB „nieuwe instrumenten” inzetten, zei Lagarde.
Op het hoogtepunt van de eurocrisis, em 2012, ontwierp de ECB al een programma om specifiek de rentes van kwetsbare landen te drukken. O voorganger de Lagarde, Mario Draghi, tinha toen verklaard „al het nodige” te zullen doen om de euro te redden („o que for preciso”).
Dit programma hoefde nooit te worden uitgevoerd – Draghi’s wood alleen waren genoeg om de marktonrust weg te nemen.
Een versie van dit artikel verscheen ook in the krant van 11 juni 2022
“Pakar media sosial. Ahli kopi pemenang penghargaan. Penjelajah umum. Pemecah masalah.”
