Altijd leuk, zo’n diner conheceu gerações verschillende aan tafel. Deze semanas waren nós conhecemos vakantie en tijdens de BBQ zag ik een van de twintigers en mijn 57-jarige beste vriendin in een steeds mooier gesprek raken. De acordo com o que você quer saber sobre o hiperfoco, o talento errado, o ADD.
Het werd een lang verhaal, maar met een duidelijke conclusie: op bijna 60-jarige leeftijd viel haar kwartje. Net als haar veel jongere tafelgenoot heeft ze ADD, of zoals ween middels weten omdat ze er sinds die alles over leest, en voral aan on voorleest: ADHD-I.
„Ik herken alles. Aguardar olhos abertos! Ok ik kan me niet concentreren, totdat de deadline nadert. Maar dan hanteer ik het geheime wapen, mijn hyperfocus. Alles wat hij vertelt, heb ik ook. Ik overzie de gevolgen niet van mijn handelen, mijn spanningsboog is kort, ook ik vergeet mijn huissleutels, kan ergens met de fiets heen gaan, die vergeten en de tram pakken. En ja, ik ben verslavingsgevoelig, beba liever meer glazen dan een glas wijn, eet zo een hele zak drop in plaats van een handje. Mijn gedachten gaan alle kanten op, ik ben alleen maar nieuwe dingen aan het verzinnen. Waardoor ik me nooit kan concentreren op dat waarmee ik bezig ben. Weet je hoe ze dat vroeger noemden toen ik nog op school zat? Dom. Mensen zoals ik gingen toen naar de Lomschool en kwamen nooit op een universiteit terecht. En nu blijkt juist dat ADD-ers conheceu een beetje hulp heel ver komen.”
Ze é de resto van de vakantie een ander mens. En waarschijnlijk de descanso de haar leven. Quer tarde nós vooral niet denken dat het een mode-dingetje é. Dat het vroeger niet bestond, komt omdat we er geen weet van hadden. En nu dus bem. Em ieder geval é zij zich er nu wel bewust van. Terwijl thuiskomen voor mij vandaag vooral gaat over bergen werk, komt zij thuis met een berg aan nieuwe inzichten.
Volg Babette no Instagram: babettewieringa.
Correspondência: [email protected]